کوانتوم و فیزیک جدید,فیزیکدانان ایرانی اصلی بنیادی، فیزیک کوانتومی را زیر سؤال بردند
فیزیکدانان ایرانی اصلی بنیادی، فیزیک کوانتومی را زیر سؤال بردند کوانتوم و فیزیک جدید
محققان ایرانی در تحقیقات گستردهای که به تازگی با همکاری پژوهشگرانی از کشورهای اسلونیا، آمریکا، انگلستان و فرانسه انجام دادهاند، نیرویِ نامتعارفی را معرفی کردهاند که یافتههای پیشین درباره اصل بنیادی «اندازهگیری اثر کازیمیر» در فیزیک را تا حدودی زیر سوال برده است. به گزارش علم پرس به نقل از ایسنا، یکی از پدیدههای شگفتانگیزی که در فیزیک معاصر طی چند دهه اخیر مورد توجه فیزیکدانان نظری و تجربی، تقریبا در تمام بخشهای پژوهشی قرار گرفته است، «اثر کازیمیر» است. این اثر که برای نخستین بار در سال ۱۹۴۸ به وسیلهی «هندریک کازیمیر» پیشبینی شد بر این اصل استوار است که چنانچه دو سطح فلزی ایدهال و کاملا خنثی در خلاءِ کامل و عاری از هر گونه ماده و تشعشع خارجی در دمای صفر مطلق قرار داده شوند، یکدیگر را با یک نیروی متناهی جذب میکنند. این نتیجه در واقع نشان میدهد که نیرویی از هیچ، بین دو صفحه فلزی پدیدار میشود. امروزه این نتیجه که در ابتدا غیربدیهی به نظر میرسید به برخی از بنیادیترین قوانین فیزیک نوین از جمله فیزیک کوانتومی و نسبیتی پیوند خورده است. این نیرو در واقع ناشی از این حقیقت است که بر اساس فیزیک کوانتومی خلأ نمیتواند مطلقاً خالی باشد، بلکه دارای حالت پایهیی حاوی انرژی نامتناهی است که به عنوان انرژیِ نقطه صفر شناخته میشود. اکنون، دکتر علی ناجی از پژوهشگاه دانشهای بنیادی (IPM) و دانشگاه کمبریج انگلستان با همکاری دکتر جلال سرآبادانی از مؤسسه ماکس پلانک در ماینز آلمان و دانشگاه اصفهان و پژوهشگرانی از دانشگاههای لیوبلیانا در اسلونیا، ماساچوست در آمریکا، کمبریج انگلستان و بوردویِ فرانسه توجه خود را به بررسی برهمکنش و نیروهای عامل بین سطوح بارداری معطوف کردهاند که توزیع بار الکتریکی بر روی سطح آنها به صورت تصادفی پخش شده است. در سال ۲۰۰۸ توجه تحقیقاتی این تیم به مساله بینظمی و ناهمگنی توزیعِ بار الکتریکی در مساله «اثر کازیمیر» در خلاء معطوف شده بود که شباهتهای نزدیکی با مسائل فوق نشان میداد. مطالعات بعدی این محققان که تاکنون نیز ادامه دارد، نتایجی به همراه داشته است که به نشر چندین مقاله و طرح مقولات ویژه حائز اهمیت فراوان در علوم نانو منجر شده است. ناجی درباره کار تحقیقاتی تیم حاضر، اضافه کرد: مشاهدات آزمایشگاهی با حساسیت بالا که اخیراً انجام شده، یافتههای پیشین در اندازهگیری «اثر کازیمیر» را تا حدودی زیر سؤال برده است. به گفته وی، اندازهگیریهای اخیر نشان داده که مشاهده مستقیم این اثر چندان بدیهی نیست، بلکه به علت وجود بینظمیهای طبیعی در مواد، یک نیروی نامتعارف بسیار بلند بردِ دیگر بین سطوحِ مورد آزمایش دیده میشود که اثر اصلی را کاملاً تحت الشعاع قرار میدهد. این محقق افزود: پیشنهاد شده است که برای به دست آوردن نیروی اصلی «کازیمیر» ابتدا باید این نیروی نامتعارفِ بلندبرد شناخته شده و از نیروی کل مشاهده شده حذف شود. عضو هیات علمی پژوهشگاه دانشهای بنیادی درباره تحقیقات انجام شده خود و همکارانش توضیح داد: اساس نظریهای که ما ارائه کردیم، بر این اصل استوار است که مواد غالباً دارای بی نظمی در توزیع بار خود هستند و حتی موادی که در کل خنثی هستند و بار الکتریکیِ خالص ندارند، دارای بارهای مثبت و منفی ای هستند که به صورت تصادفی در روی سطح یا در حجم آنها توزیع شدهاند. وی افزود: چنین بینظمی بار الکتریکی حتی در تمیزترین نمونههای مواد وجود دارد و مورد تایید در آزمایشهای اخیر قرار گرفته و لذا نشان میدهد تصور این که سطوحِ خنثی «مطلقاً بدون بار» هستند، درست نیست. به گفته این محقق ایرانی، نظریه ارائه شده توسط او و همکارانش نشان میدهد که حضور بارهای تصادفی ثابت یا یخزده (quenched) منجر به نیروهای بلندبرد حتی بین موادی میشود که در کل خنثی هستند و بار خالص ندارند. وی این نظریه را تا حدی محیرالعقول خواند و تصریح کرد: طبق تمام متون استاندارد درسی در زمینه نیروهای الکترومغناطیس، اجسام خنثی تنها میتوانند با نیروهای کوتاهبرد ناشی از اثرات معروف به دو قطبی یا چندقطبیهای الکتریکی، برهمکنش داشته باشند. به گفته وی نظریهای که ارائه شده، منجر به نتیجهای میشود که در نظریههای استاندارد برهمکنش الکترومغناطیسی بین مواد در نظر گرفته نشده و از این نظر به عنوان یک نتیجه بنیادین مطرح شده است. این نتیجه برای اولین بار در مجله «Physical Review Letters» در سال ۲۰۱۰ ارائه شده و تحقیقات ادامه یافته و منجر به نتایج جدیدی شده است. همچنین از این کار تحقیقاتی گسترده، مقالات متعددی در مجلات معتبر بینالمللی منتشر شده است. علم پرس
محققان ایرانی در تحقیقات گستردهای که به تازگی با همکاری پژوهشگرانی از
کشورهای اسلونیا، آمریکا، انگلستان و فرانسه انجام دادهاند، نیرویِ
نامتعارفی را معرفی کردهاند که یافتههای پیشین درباره اصل بنیادی
«اندازهگیری اثر کازیمیر» در فیزیک را تا حدودی زیر سوال برده است.
به گزارش علم پرس به نقل از ایسنا، یکی از پدیدههای شگفتانگیزی که در
فیزیک معاصر طی چند دهه اخیر مورد توجه فیزیکدانان نظری و تجربی، تقریبا در
تمام بخشهای پژوهشی قرار گرفته است، «اثر کازیمیر» است.
این اثر که برای نخستین بار در سال ۱۹۴۸ به وسیلهی «هندریک کازیمیر»
پیشبینی شد بر این اصل استوار است که چنانچه دو سطح فلزی ایدهال و کاملا
خنثی در خلاءِ کامل و عاری از هر گونه ماده و تشعشع خارجی در دمای صفر مطلق
قرار داده شوند، یکدیگر را با یک نیروی متناهی جذب میکنند. این نتیجه در
واقع نشان میدهد که نیرویی از هیچ، بین دو صفحه فلزی پدیدار میشود.
امروزه این نتیجه که در ابتدا غیربدیهی به نظر میرسید به برخی از
بنیادیترین قوانین فیزیک نوین از جمله فیزیک کوانتومی و نسبیتی پیوند
خورده است.
این نیرو در واقع ناشی از این حقیقت است که بر اساس فیزیک کوانتومی خلأ
نمیتواند مطلقاً خالی باشد، بلکه دارای حالت پایهیی حاوی انرژی نامتناهی
است که به عنوان انرژیِ نقطه صفر شناخته میشود.
اکنون، دکتر علی ناجی از پژوهشگاه دانشهای بنیادی (IPM) و دانشگاه کمبریج
انگلستان با همکاری دکتر جلال سرآبادانی از مؤسسه ماکس پلانک در ماینز
آلمان و دانشگاه اصفهان و پژوهشگرانی از دانشگاههای لیوبلیانا در اسلونیا،
ماساچوست در آمریکا، کمبریج انگلستان و بوردویِ فرانسه توجه خود را به
بررسی برهمکنش و نیروهای عامل بین سطوح بارداری معطوف کردهاند که توزیع
بار الکتریکی بر روی سطح آنها به صورت تصادفی پخش شده است.
در سال ۲۰۰۸ توجه تحقیقاتی این تیم به مساله بینظمی و ناهمگنی توزیعِ بار
الکتریکی در مساله «اثر کازیمیر» در خلاء معطوف شده بود که شباهتهای
نزدیکی با مسائل فوق نشان میداد.
مطالعات بعدی این محققان که تاکنون نیز ادامه دارد، نتایجی به همراه داشته
است که به نشر چندین مقاله و طرح مقولات ویژه حائز اهمیت فراوان در علوم
نانو منجر شده است.
ناجی درباره کار تحقیقاتی تیم حاضر، اضافه کرد: مشاهدات آزمایشگاهی با
حساسیت بالا که اخیراً انجام شده، یافتههای پیشین در اندازهگیری «اثر
کازیمیر» را تا حدودی زیر سؤال برده است.
به گفته وی، اندازهگیریهای اخیر نشان داده که مشاهده مستقیم این اثر
چندان بدیهی نیست، بلکه به علت وجود بینظمیهای طبیعی در مواد، یک نیروی
نامتعارف بسیار بلند بردِ دیگر بین سطوحِ مورد آزمایش دیده میشود که اثر
اصلی را کاملاً تحت الشعاع قرار میدهد.
این محقق افزود: پیشنهاد شده است که برای به دست آوردن نیروی اصلی
«کازیمیر» ابتدا باید این نیروی نامتعارفِ بلندبرد شناخته شده و از نیروی
کل مشاهده شده حذف شود.
عضو هیات علمی پژوهشگاه دانشهای بنیادی درباره تحقیقات انجام شده خود و
همکارانش توضیح داد: اساس نظریهای که ما ارائه کردیم، بر این اصل استوار
است که مواد غالباً دارای بی نظمی در توزیع بار خود هستند و حتی موادی که
در کل خنثی هستند و بار الکتریکیِ خالص ندارند، دارای بارهای مثبت و منفی
ای هستند که به صورت تصادفی در روی سطح یا در حجم آنها توزیع شدهاند.
وی افزود: چنین بینظمی بار الکتریکی حتی در تمیزترین نمونههای مواد وجود
دارد و مورد تایید در آزمایشهای اخیر قرار گرفته و لذا نشان میدهد تصور
این که سطوحِ خنثی «مطلقاً بدون بار» هستند، درست نیست.
به گفته این محقق ایرانی، نظریه ارائه شده توسط او و همکارانش نشان میدهد
که حضور بارهای تصادفی ثابت یا یخزده (quenched) منجر به نیروهای بلندبرد
حتی بین موادی میشود که در کل خنثی هستند و بار خالص ندارند.
وی این نظریه را تا حدی محیرالعقول خواند و تصریح کرد: طبق تمام متون
استاندارد درسی در زمینه نیروهای الکترومغناطیس، اجسام خنثی تنها میتوانند
با نیروهای کوتاهبرد ناشی از اثرات معروف به دو قطبی یا چندقطبیهای
الکتریکی، برهمکنش داشته باشند.
به گفته وی نظریهای که ارائه شده، منجر به نتیجهای میشود که در
نظریههای استاندارد برهمکنش الکترومغناطیسی بین مواد در نظر گرفته نشده و
از این نظر به عنوان یک نتیجه بنیادین مطرح شده است.
این نتیجه برای اولین بار در مجله «Physical Review Letters» در سال ۲۰۱۰
ارائه شده و تحقیقات ادامه یافته و منجر به نتایج جدیدی شده است.
همچنین از این کار تحقیقاتی گسترده، مقالات متعددی در مجلات معتبر بینالمللی منتشر شده است.
علم پرس
مطالب بیشتر از سایت ما
یافتههای جدید محققان درباره استرس کوانتومی در نانوفیلمها کوانتوم و فیزیک جدید
اپتیک کوانتومی، نوبل فیزیک را از آن خود کرد کوانتوم و فیزیک جدید
دردسر ذره گریزان برای کمیته نوبل فیزیک؛ تردیدها برای اعطای جایزه کوانتوم و فیزیک جدید
رونمایی از تصاویر سطوح کوانتومی «لاندائو» پس از 80 سال کوانتوم و فیزیک جدید
مدل استاندارد فیزیک ذرات در آستانه تحولی بزرگ کوانتوم و فیزیک جدید
شمارش فوتون ها با گیرنده نوری قورباغه کوانتوم و فیزیک جدید
خنک شدن الکترونهای دیراک کوانتوم و فیزیک جدید
آیا الکترونها، سیاهچالهها یا بوزون هیگز واقعا وجود دارند؟ کوانتوم و فیزیک جدید
کوانتوم و فیزیک جدید,یافتههای جدید محققان درباره استرس کوانتومی در نانوفیلمها
یافتههای جدید محققان درباره استرس کوانتومی در نانوفیلمها کوانتوم و فیزیک جدید
محققان آلمانی موفق به ارائه توضیحات جدیدی پیرامون دلیل افزایش استرس در فیلمهای آلومینیومی شدند. به گزارش سرویس فناوری ایسنا، این کار درک محققان را از این پدیده افزایش داده و به تولید فیلمهای مستحکمتر کمک شایانی میکند. با محدود شدن الکترون در فیلم آلومینیومی با ضخامت چند لایه اتمی، فشار مکانیکی بالایی در این فیلم ایجاد میشود، این فشار یک هزار برابر بیشتر از فشار استاندارد اتمسفری است. قلمهای لیزری مورد استفاده در هارددیسکها، ترانزیستورها، تراشههای کامپیوتری و بسیاری از قطعات دیگر الکترونیکی حاوی فیلمهای نازک فلزی یا نیمههادی هستند. در حین ساخت این فیلمها استرس در آنها پدید میآید؛ با این کار خواص مغناطیسی و نوری این قطعات تحت تاثیر قرار میگیرد، همچنین شبکه بلوری آنها دستخوش نقصهایی میشود. همه این مشکلات در نهایت منجر به از کار افتادن قطعه الکتریکی میشود. «اریک میتمیجر» از موسسه ماکس پلانک موفق به ایجاد استرسی در این فیلمها شده است، برای این کار او مکانیسم مکانیکی - کوانتومی بهره گرفته است، پدیدهای که تا کنون شناخته شده نبوده است. این کار موجب میشود استرسی بالا، برابر با یک هزار برابر فشار اتمسفری، روی فیلم ایجاد شود. این اطلاعات به دانشمندان کمک میکند تا خواص مکانیکی و نوری این فیلمها را کنترل کنند. همچنین پایداری مکانیکی فیلمها را میتوان افزایش داد. پیش از این تصور بر این بود که رشد فیلم روی زیرلایههای مختلف منجر به تفاوت در شبکه بلوری شده و در نهایت استرس ایجاد میشود، اما این گروه تحقیقاتی دریافته است که مکانیسمهای دیگری نیز در ایجاد استرس دخالت دارند. برای بررسی دلیل این استرس، محققان چندلایه آلومینیوم را روی یک سطح سیلیکونی قرار دادند، به طوری که وضعیت هر لایه را پیش از قرار گرفتن لایه بعدی به دقت بررسی کردند. نتایج کار آنها نشان داد که بعد از هر لایه نشانی، استرس در لایه فیلم تغییر میکند؛ آنها دریافتند که با افزایش ضخامت، مقدار استرس میتواند در حدود 100 مگاپاسکال تغییر کند، این درحالی است که فشار اتمسفری در کنار دریا 0.1 مگاپاسکال است. ریشه این رفتار در محدودیت الکترون نهفته است، بر اساس مکانیک کوانتوم، الکترون خاصیت موجی ذرهای دارد. ضخامت این فیلم در حد چند اتم است که این مقدار از طول موج الکترون بیشتر است، بنابراین الکترون با مرز فیلم برهمکنش میدهد و در آن محدود میشود که به آن محدودیت کوانتومی گفته میشود. این کار از انعطافپذیری الکترون کاسته و موجب میشود که الکترون ترازهای انرژی گسستهای را اشغال کند. با تغییر ضخامت فیلم، انرژی الکترون تغییر میکند. حالت بهینه برای فیلم زمانی است که انرژی الکترون حداقل باشد و کمترین نوسانات را داشته باشد. با افزایش یا کاهش ضخامت از این حالت ایدهآل، استرس نیز افزایش مییابد. ایسنا
محققان آلمانی موفق به ارائه توضیحات جدیدی پیرامون دلیل افزایش استرس در فیلمهای آلومینیومی شدند.
به گزارش سرویس فناوری ایسنا، این کار درک محققان را از این پدیده افزایش داده و به تولید فیلمهای مستحکمتر کمک شایانی میکند.
با محدود شدن الکترون در فیلم آلومینیومی با ضخامت چند لایه اتمی، فشار
مکانیکی بالایی در این فیلم ایجاد میشود، این فشار یک هزار برابر بیشتر از
فشار استاندارد اتمسفری است. قلمهای لیزری مورد استفاده در هارددیسکها،
ترانزیستورها، تراشههای کامپیوتری و بسیاری از قطعات دیگر الکترونیکی حاوی
فیلمهای نازک فلزی یا نیمههادی هستند. در حین ساخت این فیلمها استرس در
آنها پدید میآید؛ با این کار خواص مغناطیسی و نوری این قطعات تحت تاثیر
قرار میگیرد، همچنین شبکه بلوری آنها دستخوش نقصهایی میشود. همه این
مشکلات در نهایت منجر به از کار افتادن قطعه الکتریکی میشود.
«اریک میتمیجر» از موسسه ماکس پلانک موفق به ایجاد استرسی در این فیلمها
شده است، برای این کار او مکانیسم مکانیکی - کوانتومی بهره گرفته است،
پدیدهای که تا کنون شناخته شده نبوده است. این کار موجب میشود استرسی
بالا، برابر با یک هزار برابر فشار اتمسفری، روی فیلم ایجاد شود. این
اطلاعات به دانشمندان کمک میکند تا خواص مکانیکی و نوری این فیلمها را
کنترل کنند. همچنین پایداری مکانیکی فیلمها را میتوان افزایش داد.
پیش از این تصور بر این بود که رشد فیلم روی زیرلایههای مختلف منجر به
تفاوت در شبکه بلوری شده و در نهایت استرس ایجاد میشود، اما این گروه
تحقیقاتی دریافته است که مکانیسمهای دیگری نیز در ایجاد استرس دخالت
دارند.
برای بررسی دلیل این استرس، محققان چندلایه آلومینیوم را روی یک سطح
سیلیکونی قرار دادند، به طوری که وضعیت هر لایه را پیش از قرار گرفتن لایه
بعدی به دقت بررسی کردند.
نتایج کار آنها نشان داد که بعد از هر لایه نشانی، استرس در لایه فیلم
تغییر میکند؛ آنها دریافتند که با افزایش ضخامت، مقدار استرس میتواند در
حدود 100 مگاپاسکال تغییر کند، این درحالی است که فشار اتمسفری در کنار
دریا 0.1 مگاپاسکال است.
ریشه این رفتار در محدودیت الکترون نهفته است، بر اساس مکانیک کوانتوم،
الکترون خاصیت موجی ذرهای دارد. ضخامت این فیلم در حد چند اتم است که این
مقدار از طول موج الکترون بیشتر است، بنابراین الکترون با مرز فیلم برهمکنش
میدهد و در آن محدود میشود که به آن محدودیت کوانتومی گفته میشود. این
کار از انعطافپذیری الکترون کاسته و موجب میشود که الکترون ترازهای انرژی
گسستهای را اشغال کند. با تغییر ضخامت فیلم، انرژی الکترون تغییر میکند.
حالت بهینه برای فیلم زمانی است که انرژی الکترون حداقل باشد و کمترین
نوسانات را داشته باشد. با افزایش یا کاهش ضخامت از این حالت ایدهآل،
استرس نیز افزایش مییابد.
ایسنا
مطالب بیشتر از سایت ما
اپتیک کوانتومی، نوبل فیزیک را از آن خود کرد کوانتوم و فیزیک جدید
دردسر ذره گریزان برای کمیته نوبل فیزیک؛ تردیدها برای اعطای جایزه کوانتوم و فیزیک جدید
رونمایی از تصاویر سطوح کوانتومی «لاندائو» پس از 80 سال کوانتوم و فیزیک جدید
مدل استاندارد فیزیک ذرات در آستانه تحولی بزرگ کوانتوم و فیزیک جدید
شمارش فوتون ها با گیرنده نوری قورباغه کوانتوم و فیزیک جدید
خنک شدن الکترونهای دیراک کوانتوم و فیزیک جدید
آیا الکترونها، سیاهچالهها یا بوزون هیگز واقعا وجود دارند؟ کوانتوم و فیزیک جدید
کوانتوم و فیزیک جدید,وزنکشی اتمها با فناوری ایرانی/ دستگاه طیفسنج جرمی زمان پرواز در کشور ساخته شد
وزنکشی اتمها با فناوری ایرانی/ دستگاه طیفسنج جرمی زمان پرواز در کشور ساخته شد کوانتوم و فیزیک جدید
محققان جوان حوزه نانو فناوری کشورمان موفق به طراحی و ساخت دستگاه «طیف سنج جرمی زمان پرواز» با هدف تعیین وزن مولکولها و اتمها شدند. دکتر محمود تبریزچی، مجری طرح و استاد دانشگاه صنعتی اصفهان در گفتوگو با خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با بیان این که دستگاه «طیف سنج جرمی زمان پرواز» (Time of Flight Mass Spectrometer) یکی ازدستگاههای اساسی و ضروری در اکثر مطالعات شیمی، بیوشیمی، فیزیک، زیست شناسی، مواد، کشاورزی و سایر علوم است، گفت: این دستگاه به دلیل قابلیت بالا در آنالیز مواد و مطالعه ماکرومولکولها مثل پروتئینها از اهمیت خاصی در این علوم برخوردار است. وی با بیان این که کار اصلی این دستگاه، تعیین وزن مولکولها و اتمها است، تصریح کرد: به عنوان مثال مولکول آب 18 واحد جرم اتمی وزن دارد. برای تصور کوچکی یک مولکول، اگر مولکولهای موجود در یک قطره آب بین تمام افراد کره زمین تقسیم شود، در این صورت به هر نفر بیش از ده میلیارد مولکول میرسد. حال تصور کنید که این مولکول به این کوچکی را بخواهیم توزین کنیم. در واقع این دستگاه همین کار را میکند و وزن مولکولها راتعیین میکند. استاد دانشگاه صنعتی اصفهان تصریح کرد: هر مولکول وزن مشخصی دارد که با تعیین دقیق آن میتوان به ماهیت اتمهای تشکیل دهنده آن پی برد. مثلا با دست آوردن عدد 18 برای مولکول آب و سایر شواهد میتوان به این موضوع پی برد که از دو اتم هیدروژن هر کدام با جرم یک واحد و یک اتم اکسیژن با جرم 16 ساخته شده است و یا چنانچه به عنوان مثال در طیف جرمی یک ترکیب ناشناخته عدد 18 مشاهده شد میتوان گفت که در آن ترکیب آب وجود دارد. وی در خصوص عملکرد دستگاه طیف سنج جرمی زمان پرواز توضیح داد: اساس کار این دستگاه به این گونه است که ابتدا مولکولها را باردار یا یونیزه میکند؛ سپس یونها در یک میدان الکتریکی شتاب داده میشوند و در نهایت در یک ناحیه خلا به پرواز در میآیند. یونهای سنگین شتاب کمتری میگیرند و آهستهتر حرکت میکنند و یونهای سبک شتاب بیشتری میگیرند و سریعتر حرکت میکنند. به این ترتیب یونهای مختلف در حین پرواز از یکدیگر جدا میشوند. سرانجام، یون ها با یک آشکارساز در انتهای ناحیه پرواز برخورد میکنند. زمان پرواز یونها نشان دهنده سرعت آنها است که از روی آن جرم یون تعیین میشود. تبریزچی با بیان اینکه این دستگاه دانش فنی با ارزش و پیچیدهای دارد که تنها در اختیار چند کشور پیشرفته جهان است، افزود: ساخت این دستگاه چندین گلوگاه تکنیکی داشت که تجربه آنها در کشور وجود نداشت اما ما قادر به ساخت آن شدیم. زیر فناوریهای دخیل در آن مانند خلاء بالا، الکترونیک سریع، آشکارسازهای مولکولی و یونی هر کدام دریچه جدیدی هستند که بر روی صنعت کشور باز میشوند. وی با اشاره به تحریم شدید این دستگاه تصریح کرد: هم اکنون دانش فنی ساخت چنین دستگاههایی در اختیار ایران قرار دارد. البته ادعا نمیکنیم که این محصول با شرکت هایی که با هزینه چندین میلیارد دلاری و سابقه 50 ساله و با پشتیبانی عظیم نیروی متخصص و بازاریاب ماهر در سراسر دنیا این گونه دستگاهها را تولید میکنند قابل رقابت است اما ادعا میکنیم که به مغز این فناوری دست یافتهایم. استاد دانشگاه صنعتی اصفهان با بیان اینکه علاوه بر ارزش بالای علمی، دستگاه دستگاه طیف سنج جرمی زمان پرواز از نظر اقتصادی ارزش فوق العادهای دارد، گفت: بازار بینالمللی این دستگاه چندین میلیارد دلار است. قیمت خام سادهترین نوع این دستگاه 300 هزار دلار است که با احتساب تحریم و سایر هزینهها به 500 هزار دلار هم میرسد. از سوی دیگر چون از راههای غیر رسمی خریداری میشود، هیچ گونه سرویس و خدماتی برای آن ارائه نشده و اکثرا پس از مدتی بلااستفاده خواهند بود. به گفته تبریزچی در حال حاضر میتوان این دستگاه را با نصف قیمت وارداتی آن در کشور تولید کرد. وی خاطرنشان کرد: ساخت دستگاه طیف سنج جرمی زمان پرواز هم اکنون با هدف تجهیز آزمایشگاههای دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی و صنعتی کشور انجام شده که در آینده با حمایت دولت برای صادرات آن برنامه ریزی خواهیم کرد. همچنین این دستگاه با حمایت معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و ستاد ویژه توسعه فناوری نانو با اختصاص اعتباری بر بالغ بر 300 میلیون تومان ساخته شده است. استاد دانشگاه صنعتی اصفهان با بیان اینکه انتظار میرود از این پس از این گونه طرحها، حمایت بیشتری از سوی نهادها ذیربط صورت گیرد، خواستار سفارش ساخت تعدادی از این دستگاهها برای مصرف داخلی از سوی دولت برای دانشگاههای کشور شد. ایسنا
محققان جوان حوزه نانو فناوری کشورمان موفق به طراحی و ساخت دستگاه «طیف
سنج جرمی زمان پرواز» با هدف تعیین وزن مولکولها و اتمها شدند.
دکتر محمود تبریزچی، مجری طرح و استاد دانشگاه صنعتی اصفهان در گفتوگو با
خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با بیان این که دستگاه
«طیف سنج جرمی زمان پرواز» (Time of Flight Mass Spectrometer) یکی
ازدستگاههای اساسی و ضروری در اکثر مطالعات شیمی، بیوشیمی، فیزیک، زیست
شناسی، مواد، کشاورزی و سایر علوم است، گفت: این دستگاه به دلیل قابلیت
بالا در آنالیز مواد و مطالعه ماکرومولکولها مثل پروتئینها از اهمیت خاصی
در این علوم برخوردار است.
وی با بیان این که کار اصلی این دستگاه، تعیین وزن مولکولها و اتمها
است، تصریح کرد: به عنوان مثال مولکول آب 18 واحد جرم اتمی وزن دارد. برای
تصور کوچکی یک مولکول، اگر مولکولهای موجود در یک قطره آب بین تمام افراد
کره زمین تقسیم شود، در این صورت به هر نفر بیش از ده میلیارد مولکول
میرسد. حال تصور کنید که این مولکول به این کوچکی را بخواهیم توزین کنیم.
در واقع این دستگاه همین کار را میکند و وزن مولکولها راتعیین میکند.
استاد دانشگاه صنعتی اصفهان تصریح کرد: هر مولکول وزن مشخصی دارد که با
تعیین دقیق آن میتوان به ماهیت اتمهای تشکیل دهنده آن پی برد. مثلا با
دست آوردن عدد 18 برای مولکول آب و سایر شواهد میتوان به این موضوع پی برد
که از دو اتم هیدروژن هر کدام با جرم یک واحد و یک اتم اکسیژن با جرم 16
ساخته شده است و یا چنانچه به عنوان مثال در طیف جرمی یک ترکیب ناشناخته
عدد 18 مشاهده شد میتوان گفت که در آن ترکیب آب وجود دارد.
وی در خصوص عملکرد دستگاه طیف سنج جرمی زمان پرواز توضیح داد: اساس کار
این دستگاه به این گونه است که ابتدا مولکولها را باردار یا یونیزه
میکند؛ سپس یونها در یک میدان الکتریکی شتاب داده میشوند و در نهایت در
یک ناحیه خلا به پرواز در میآیند. یونهای سنگین شتاب کمتری میگیرند و
آهستهتر حرکت میکنند و یونهای سبک شتاب بیشتری میگیرند و سریعتر حرکت
میکنند. به این ترتیب یونهای مختلف در حین پرواز از یکدیگر جدا میشوند.
سرانجام، یون ها با یک آشکارساز در انتهای ناحیه پرواز برخورد میکنند.
زمان پرواز یونها نشان دهنده سرعت آنها است که از روی آن جرم یون تعیین
میشود.
تبریزچی با بیان اینکه این دستگاه دانش فنی با ارزش و پیچیدهای دارد که
تنها در اختیار چند کشور پیشرفته جهان است، افزود: ساخت این دستگاه چندین
گلوگاه تکنیکی داشت که تجربه آنها در کشور وجود نداشت اما ما قادر به ساخت
آن شدیم. زیر فناوریهای دخیل در آن مانند خلاء بالا، الکترونیک سریع،
آشکارسازهای مولکولی و یونی هر کدام دریچه جدیدی هستند که بر روی صنعت کشور
باز میشوند.
وی با اشاره به تحریم شدید این دستگاه تصریح کرد: هم اکنون دانش فنی ساخت
چنین دستگاههایی در اختیار ایران قرار دارد. البته ادعا نمیکنیم که این
محصول با شرکت هایی که با هزینه چندین میلیارد دلاری و سابقه 50 ساله و با
پشتیبانی عظیم نیروی متخصص و بازاریاب ماهر در سراسر دنیا این گونه
دستگاهها را تولید میکنند قابل رقابت است اما ادعا میکنیم که به مغز این
فناوری دست یافتهایم.
استاد دانشگاه صنعتی اصفهان با بیان اینکه علاوه بر ارزش بالای علمی،
دستگاه دستگاه طیف سنج جرمی زمان پرواز از نظر اقتصادی ارزش فوق العادهای
دارد، گفت: بازار بینالمللی این دستگاه چندین میلیارد دلار است. قیمت خام
سادهترین نوع این دستگاه 300 هزار دلار است که با احتساب تحریم و سایر
هزینهها به 500 هزار دلار هم میرسد. از سوی دیگر چون از راههای غیر رسمی
خریداری میشود، هیچ گونه سرویس و خدماتی برای آن ارائه نشده و اکثرا پس
از مدتی بلااستفاده خواهند بود.
به گفته تبریزچی در حال حاضر میتوان این دستگاه را با نصف قیمت وارداتی آن در کشور تولید کرد.
وی خاطرنشان کرد: ساخت دستگاه طیف سنج جرمی زمان پرواز هم اکنون با هدف
تجهیز آزمایشگاههای دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی و صنعتی کشور انجام شده
که در آینده با حمایت دولت برای صادرات آن برنامه ریزی خواهیم کرد. همچنین
این دستگاه با حمایت معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و ستاد ویژه توسعه
فناوری نانو با اختصاص اعتباری بر بالغ بر 300 میلیون تومان ساخته شده است.
استاد دانشگاه صنعتی اصفهان با بیان اینکه انتظار میرود از این پس از این
گونه طرحها، حمایت بیشتری از سوی نهادها ذیربط صورت گیرد، خواستار سفارش
ساخت تعدادی از این دستگاهها برای مصرف داخلی از سوی دولت برای
دانشگاههای کشور شد.
ایسنا
مطالب بیشتر از سایت ما
اپتیک کوانتومی، نوبل فیزیک را از آن خود کرد کوانتوم و فیزیک جدید
دردسر ذره گریزان برای کمیته نوبل فیزیک؛ تردیدها برای اعطای جایزه کوانتوم و فیزیک جدید
رونمایی از تصاویر سطوح کوانتومی «لاندائو» پس از 80 سال کوانتوم و فیزیک جدید
مدل استاندارد فیزیک ذرات در آستانه تحولی بزرگ کوانتوم و فیزیک جدید
شمارش فوتون ها با گیرنده نوری قورباغه کوانتوم و فیزیک جدید
خنک شدن الکترونهای دیراک کوانتوم و فیزیک جدید
آیا الکترونها، سیاهچالهها یا بوزون هیگز واقعا وجود دارند؟ کوانتوم و فیزیک جدید
حتمال کشف یک ماده جدید در سرن کوانتوم و فیزیک جدید
بافتهای کوانتومی کایرال بافتهای کوانتومی کایرال
ابداع شیوهای برای تبدیل ابر برخورد دهنده سرن به سریعترین کرنومتر جهان کوانتوم و فیزیک جدید
کوانتوم و فیزیک جدید,اپتیک کوانتومی، نوبل فیزیک را از آن خود کرد
اپتیک کوانتومی، نوبل فیزیک را از آن خود کرد کوانتوم و فیزیک جدید
کار این برندگان در زمینه سنجش و کار بر روی ذرات با حفظ طبیعت مکانیک کوانتومی آنها عصر جدیدی از آزمایش فیزیک کوانتوم با نمایش مشاهدات مستقیم از ذرات کوانتومی بدون تخریب آنها را آغاز کرد. هاروش و واینلند هر دو در حوزه اپتیک کوانتوم کار میکنند که به بررسی تعامل اساسی میان نور و ماده میپردازد. شیوههای پیشگامانه آنها این حوزه پژوهشی را قادر کرده تا اولین گامهای خود را در مسیر ساخت یک گونه جدید از رایانه ابرسریع مبتنی بر فیزیک کوانتومی بردارد. شاید یک رایانه کوانتومی بتواند زندگی روزمره انسان را در قرن حاضر مشابه ورود رایانه کلاسیک به زندگی مردم در قرن گذشته تغییر دهد. این پژوهش همچنین به ساخت ساعتهای بسیار دقیق منجر شده که میتوانند اساس آینده برای یک استاندارد جدید زمان با هزاران بار دقت بیشتر از ساعتهای سزیم کنونی باشند. اعلام برندگان نوبل فیزیک امسال البته باعث شگفتی بسیار آن دسته از افرادی شد که انتظار داشتند پژوهش مرتبط با کشف ذره گریزان بوزون هیگز بتواند این جایزه را از آن خود کند. جایزه نوبل فیزیک سال گذشته به سال پرلموتر، آدم ریس و برایان اشمیت برای ارائه شواهدی از شتاب در انبساط جهان اعطا شده بود. ایسنا
دو فیزیکدان فرانسوی و آمریکایی به عنوان برندگان جایزه نوبل فیزیک 2012 معرفی شدند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، سرژ هاروش، استاد
کالج فرانسه و دانشگاه اکول نورمال سوپریو فرانسه و دیوید واینلند، رهبر
گروه و عضو موسسه ملی استاندارد و فناوری در دانشگاه کلورادو با حفظ طبیعت
مکانیک کوانتومی آنها موفق به کسب نوبل فیزیک شدند.
برندگان جایزه نوبل فیزیک 2012
کار این برندگان در زمینه سنجش و کار بر روی ذرات با حفظ طبیعت مکانیک
کوانتومی آنها عصر جدیدی از آزمایش فیزیک کوانتوم با نمایش مشاهدات مستقیم
از ذرات کوانتومی بدون تخریب آنها را آغاز کرد.
هاروش و واینلند هر دو در حوزه اپتیک کوانتوم کار میکنند که به بررسی
تعامل اساسی میان نور و ماده میپردازد. شیوههای پیشگامانه آنها این حوزه
پژوهشی را قادر کرده تا اولین گامهای خود را در مسیر ساخت یک گونه جدید از
رایانه ابرسریع مبتنی بر فیزیک کوانتومی بردارد.
شاید یک رایانه کوانتومی بتواند زندگی روزمره انسان را در قرن حاضر مشابه ورود رایانه کلاسیک به زندگی مردم در قرن گذشته تغییر دهد.
این پژوهش همچنین به ساخت ساعتهای بسیار دقیق منجر شده که میتوانند اساس
آینده برای یک استاندارد جدید زمان با هزاران بار دقت بیشتر از ساعتهای
سزیم کنونی باشند.
اعلام برندگان نوبل فیزیک امسال البته باعث شگفتی بسیار آن دسته از افرادی
شد که انتظار داشتند پژوهش مرتبط با کشف ذره گریزان بوزون هیگز بتواند این
جایزه را از آن خود کند.
جایزه نوبل فیزیک سال گذشته به سال پرلموتر، آدم ریس و برایان اشمیت برای ارائه شواهدی از شتاب در انبساط جهان اعطا شده بود.
ایسنا
مطالب بیشتر از سایت ما
دردسر ذره گریزان برای کمیته نوبل فیزیک؛ تردیدها برای اعطای جایزه کوانتوم و فیزیک جدید
رونمایی از تصاویر سطوح کوانتومی «لاندائو» پس از 80 سال کوانتوم و فیزیک جدید
مدل استاندارد فیزیک ذرات در آستانه تحولی بزرگ کوانتوم و فیزیک جدید
شمارش فوتون ها با گیرنده نوری قورباغه کوانتوم و فیزیک جدید
خنک شدن الکترونهای دیراک کوانتوم و فیزیک جدید
آیا الکترونها، سیاهچالهها یا بوزون هیگز واقعا وجود دارند؟ کوانتوم و فیزیک جدید
حتمال کشف یک ماده جدید در سرن کوانتوم و فیزیک جدید
بافتهای کوانتومی کایرال بافتهای کوانتومی کایرال
ابداع شیوهای برای تبدیل ابر برخورد دهنده سرن به سریعترین کرنومتر جهان کوانتوم و فیزیک جدید
کوانتوم و فیزیک جدید,دردسر ذره گریزان برای کمیته نوبل فیزیک؛ تردیدها برای اعطای جایزه
دردسر ذره گریزان برای کمیته نوبل فیزیک؛ تردیدها برای اعطای جایزه کوانتوم و فیزیک جدید
کشف ذره بوزن هیگز مشکلاتی را برای هئیت داوران نوبل فیزیک ایجاد کرده تا در این رابطه تصمیم بگیرند که فردا سه شنبه ۹ اکتبر ( ۱۸ مهر ماه) جایزه نوبل فیزیک به چه فردی اهدا شود. به گزارش علم پرس به نقل از مهر، در شرایطی که بسیاری مشاهده بوزون هیگز را بزرگترین دستاورد فیزیک می دانند، عده ای نیز این پرسش را مطرح می کنند که این مشاهده ارزش جایزه نوبل را دارد و اگر ارزش دارد چه کسی باید این جایزه را دریافت کند. این پیشرفت در سازمان تحقیقات هسته ای اروپا ( سرن) با دشواریهای زیادی برای یافتن ذره بوزون هیگز همراه بوده است. ذره ای که هم همه جا هست و هم ذره گریزان است. این ذره به نام پیتر هیگز فیزیکدان بریتانیایی نام گذاری شده و کلیدی برای درک ما از ماده است و می تواند توضیحی برای جرم دار بودن ذرات باشد. براساس این نظریه، بدون هیگز، این جهانی که می شناسیم وجود نمی داشت. پیتر نایت- رئیس موسسه فیزیک بریتانیا اظهار داشت: این کشف در عرصه فیزیک نسخه کشف DNA است. اما هنوز این که جشن و شادمانی روز ۴ ژوئیه برای فیزیکدانهای سرن جایزه بزرگ نوبل را به ارمغان می آورد یا خیر مشخص نیست. لارس برینک عضو کمیته فیزیک اظهار داشت: کشف بوزون هیگز مسئله بسیار بزرگ و مهم است، این تمام چیزی است که من می توانم بگویم. اما از سوی دیگر گفته می شود که ناظران نوبل در این زمینه بسیار محتاط هستند چرا که هنوز به طور رسمی این ذره به عنوان هیگز معرفی نشده است. دانشمندان تقریبا مطئن هستند که این همان ذره است، چرا که آنها جرمهایی متناسب با محاسبات خود کشف کرده اند، اما هنوز به طور رسمی این مسئله را اعلام نکرده اند و این امر بدین معنا است که باید کارهای بیشتری صورت بگیرد تا مشخص شود که رفتار و واکنشهای آن در رابطه سایر ذرات چیست. درحقیقت یک احتمال بسیار ضعیف وجود دارد که می گوید این ذره جدید همان هیگز نیست، اگرچه اعلام این موضوع نیز به اندازه کافی مهم و بزرگ خواهد بود. جدا از هیگز، سایر افراد ویژگیهای مهم و چارچوب نظری این ذره را تصدیق کرده اند. در حقیقت، در سال ۱۹۶۴، ظرف چهار ماه، شش فیزیکدان مقالاتی درباره ابعاد این نظریه ارائه کردند. نخستین افراد رابرت بروت بلژیکی که سال گذشته درگذشت و فرانسوان انگلرت بودند؛ اما هیگز اولین کسی بودن که اظهار داشت تنها یک ذره جدید جرم را توضیح می دهند. پس از آن مورد دیک هاگن، گری گورالنیک و بریتون تام کیبل از آمریکا مطرح شد. تحقیقات بیشتر در این رابطه با حضور هزاران فیزیکدان در دو آزمایشگاه سرن در مقر برخورد دهنده بزرگ هادرون نزدیک ژنو و ۲۷ کیلومتری زیر زمین صورت گرفت، محلی که آزمایشهای هیگز به طور مستقل از هم انجام شده است. بنابراین پرسش اصلی اینجاست که آیا هیئت داوران اعلام ماه ژوئیه را برای کشف بوزون هیگز کافی تلقی می کنند یا خیر. آنها باید تصمیم بگیرند که آیا نظریه پردازان این جایزه را دریافت می کنند یا افرادی که آزمایشهای آن را به طور اجرایی انجام داده اند و یا هر دوی آنها باید در این افتخار سهیم باشند. براساس قوانین نوبل افراد و حتی سازمانها می توانند این جایزه را دریافت کنند، اما این جایزه را نمی توان پس از مرگ به کسی اهدا کرد. جان لیس استاد فیزیک نظری در کالج کینگ لندن و محقق سرن اظهار داشت: شاید نوبل در نهایت به هیگز تعلق گیرد اما امسال این اتفاق رخ نمی دهد. چرا که هنوز مشخص نیست این ذره تازه کشف شده بوزون هیگز باشد یا خیر. اتین کلین فیزیکدانی از کمیسیون انرژی اتمی فرانسه اظهار داشت که این بوزون به احتمال زیاد برنده جایزه نوبل می شود. وی همچنین از هیئت داوران خواست این جایزه را به طور مشترک به هیگز، انگلرت و سرن اهدا کنند، چرا که براساس اظهارات وی باید به این مسئله توجه کرد که پیتر هیگز در ۸۳ سالگی خود در اوج شکوفایی جوانی نیست. پیر مراج نایب رئیس سیاستهای آکادمیک و تحقیق در دانشگاه بروکسل که بروت و انگلرت تحقیقات خود را انجام داده اند گفت: انتخاب بروت- هیگز به عنوان برنده جایزه فیزیک نوبل بهترین گزینه است. لارس برگستروم دبیر کمیته نوبل فیزیک اظهار داشت: مانعی برای ما وجود ندارد که نتوانیم این جایزه را به یک سازمان اهدا کنیم. جایزه نوبل صلح اغلب به سازمانها ارائه می شود، اما تاکنون تلاش کرده ایم که برای اهدای جوایز علمی نوبل افراد شایسته تقدیر را پیدا کنیم. علم پرس
کشف ذره بوزن هیگز مشکلاتی را برای هئیت داوران نوبل فیزیک ایجاد کرده تا
در این رابطه تصمیم بگیرند که فردا سه شنبه ۹ اکتبر ( ۱۸ مهر ماه) جایزه
نوبل فیزیک به چه فردی اهدا شود.
به گزارش علم پرس به نقل از مهر، در شرایطی که بسیاری مشاهده بوزون هیگز
را بزرگترین دستاورد فیزیک می دانند، عده ای نیز این پرسش را مطرح می کنند
که این مشاهده ارزش جایزه نوبل را دارد و اگر ارزش دارد چه کسی باید این
جایزه را دریافت کند.
این پیشرفت در سازمان تحقیقات هسته ای اروپا ( سرن) با دشواریهای زیادی
برای یافتن ذره بوزون هیگز همراه بوده است. ذره ای که هم همه جا هست و هم
ذره گریزان است.
این ذره به نام پیتر هیگز فیزیکدان بریتانیایی نام گذاری شده و کلیدی برای
درک ما از ماده است و می تواند توضیحی برای جرم دار بودن ذرات باشد.
براساس این نظریه، بدون هیگز، این جهانی که می شناسیم وجود نمی داشت.
پیتر نایت- رئیس موسسه فیزیک بریتانیا اظهار داشت: این کشف در عرصه فیزیک
نسخه کشف DNA است. اما هنوز این که جشن و شادمانی روز ۴ ژوئیه برای
فیزیکدانهای سرن جایزه بزرگ نوبل را به ارمغان می آورد یا خیر مشخص نیست.
لارس برینک عضو کمیته فیزیک اظهار داشت: کشف بوزون هیگز مسئله بسیار بزرگ و مهم است، این تمام چیزی است که من می توانم بگویم.
اما از سوی دیگر گفته می شود که ناظران نوبل در این زمینه بسیار محتاط
هستند چرا که هنوز به طور رسمی این ذره به عنوان هیگز معرفی نشده است.
دانشمندان تقریبا مطئن هستند که این همان ذره است، چرا که آنها جرمهایی
متناسب با محاسبات خود کشف کرده اند، اما هنوز به طور رسمی این مسئله را
اعلام نکرده اند و این امر بدین معنا است که باید کارهای بیشتری صورت بگیرد
تا مشخص شود که رفتار و واکنشهای آن در رابطه سایر ذرات چیست. درحقیقت یک
احتمال بسیار ضعیف وجود دارد که می گوید این ذره جدید همان هیگز نیست،
اگرچه اعلام این موضوع نیز به اندازه کافی مهم و بزرگ خواهد بود.
جدا از هیگز، سایر افراد ویژگیهای مهم و چارچوب نظری این ذره را تصدیق
کرده اند. در حقیقت، در سال ۱۹۶۴، ظرف چهار ماه، شش فیزیکدان مقالاتی
درباره ابعاد این نظریه ارائه کردند.
نخستین افراد رابرت بروت بلژیکی که سال گذشته درگذشت و فرانسوان انگلرت
بودند؛ اما هیگز اولین کسی بودن که اظهار داشت تنها یک ذره جدید جرم را
توضیح می دهند.
پس از آن مورد دیک هاگن، گری گورالنیک و بریتون تام کیبل از آمریکا مطرح شد.
تحقیقات بیشتر در این رابطه با حضور هزاران فیزیکدان در دو آزمایشگاه سرن
در مقر برخورد دهنده بزرگ هادرون نزدیک ژنو و ۲۷ کیلومتری زیر زمین صورت
گرفت، محلی که آزمایشهای هیگز به طور مستقل از هم انجام شده است.
بنابراین پرسش اصلی اینجاست که آیا هیئت داوران اعلام ماه ژوئیه را برای
کشف بوزون هیگز کافی تلقی می کنند یا خیر. آنها باید تصمیم بگیرند که آیا
نظریه پردازان این جایزه را دریافت می کنند یا افرادی که آزمایشهای آن را
به طور اجرایی انجام داده اند و یا هر دوی آنها باید در این افتخار سهیم
باشند.
براساس قوانین نوبل افراد و حتی سازمانها می توانند این جایزه را دریافت
کنند، اما این جایزه را نمی توان پس از مرگ به کسی اهدا کرد.
جان لیس استاد فیزیک نظری در کالج کینگ لندن و محقق سرن اظهار داشت: شاید
نوبل در نهایت به هیگز تعلق گیرد اما امسال این اتفاق رخ نمی دهد. چرا که
هنوز مشخص نیست این ذره تازه کشف شده بوزون هیگز باشد یا خیر.
اتین کلین فیزیکدانی از کمیسیون انرژی اتمی فرانسه اظهار داشت که این بوزون به احتمال زیاد برنده جایزه نوبل می شود.
وی همچنین از هیئت داوران خواست این جایزه را به طور مشترک به هیگز،
انگلرت و سرن اهدا کنند، چرا که براساس اظهارات وی باید به این مسئله توجه
کرد که پیتر هیگز در ۸۳ سالگی خود در اوج شکوفایی جوانی نیست.
پیر مراج نایب رئیس سیاستهای آکادمیک و تحقیق در دانشگاه بروکسل که بروت و
انگلرت تحقیقات خود را انجام داده اند گفت: انتخاب بروت- هیگز به عنوان
برنده جایزه فیزیک نوبل بهترین گزینه است.
لارس برگستروم دبیر کمیته نوبل فیزیک اظهار داشت: مانعی برای ما وجود
ندارد که نتوانیم این جایزه را به یک سازمان اهدا کنیم. جایزه نوبل صلح
اغلب به سازمانها ارائه می شود، اما تاکنون تلاش کرده ایم که برای اهدای
جوایز علمی نوبل افراد شایسته تقدیر را پیدا کنیم.
علم پرس
مطالب بیشتر از سایت ما
رونمایی از تصاویر سطوح کوانتومی «لاندائو» پس از 80 سال کوانتوم و فیزیک جدید
مدل استاندارد فیزیک ذرات در آستانه تحولی بزرگ کوانتوم و فیزیک جدید
شمارش فوتون ها با گیرنده نوری قورباغه کوانتوم و فیزیک جدید
خنک شدن الکترونهای دیراک کوانتوم و فیزیک جدید
آیا الکترونها، سیاهچالهها یا بوزون هیگز واقعا وجود دارند؟ کوانتوم و فیزیک جدید
حتمال کشف یک ماده جدید در سرن کوانتوم و فیزیک جدید
بافتهای کوانتومی کایرال بافتهای کوانتومی کایرال
ابداع شیوهای برای تبدیل ابر برخورد دهنده سرن به سریعترین کرنومتر جهان کوانتوم و فیزیک جدید
شمارش فوتونها در پلاسمای کوارکگلوئونی کوانتوم و فیزیک جدید
فروکش هیجان دانشمندان درباره بوزون هیگز فروکش هیجان دانشمندان درباره بوزون هیگز